از دیر باز تا کنون نویسندگان و سخن پردازان گلها را زبان احساس نامیده اند و اززبان حال گلها تعبیراتی لطیف و شاعرانه بوجود آورده اند به عقیده آنان هر گلی نماینده احساسی است و می تواند مکنونات قلبی اهداء کننده گل را آشکار کند ... گل سرخ : عشق آتشین مرا بپذیر غنچه گل : برای نخستین بارقلبم به خاطر تو لرزید گل میخک : قلبم را به تو تقدیم میکنم گل شقایق : زندگیم فقط به خاطر عشق توست گل بنفشه : همیشه به یاد من باش گل اطلسی : نمیدانم مرا دوست داری یا نه گل محمدی : ترا از صمیم قلب می پرستم گل شب بو : در شب مهتاب ، رویت را می بوسم گل همیشه بهار : عشق تو برای همیشه در قلب من رخنه کرده گل داوودی : از صدای دلپزیر تو لذت می برم گل اشرفی : این هدیه را از من بپذیر گل اقاقیا سفید : عشق پاک ، نتیجه ازدواج و خوشبختی گل میمون : یک بوسه می خواهم نه بیشتر گل یخ : از عشق تو نا امیدم گل تاج خروس : از دوریت سرگردان شده ام گل لادن : گاهی از من یاد کن گل سفید : میسوزم و میسازم گل مینا : بی وفا بدلداده ی خود رحم نکردی گل کامیلیا : فداکاری در راه عشق خوشبختی می آورد گل زرد : از تو بیزارم گل نسترن : شهرت را بر عشق رجحان دادی گل ساعتی : در واپسین دم زندگی ، خوشبختی تو را می خواهم گل پژمرده : افسوس که بهای عشقت را ناچیز پنداشتی گل مریم : به پاکدامنی تو دورود می فرستم گل کوکب : چرا بیهوده قلبم را افسرده می سازی گل رازقی : شفا و بهبودی تو را آرزو دارم گل لاله : تو که دل من را غم زده می خواهی ، این من و این دل دردمند من گل سنبل : تو به منزله باغ پر گلی هستیکه دلدادگان را از تو نتیجه ای نیست گل بیدمشک : اگر می سوزم و خاکستر میشوم ، گناه از بخت نامساعد من است ؛ ترا می بخشم گل رازیانه : هرچند درکنارم نیستی ولی نگاهت در تنهایی مونس من است گل ناز : ناز و دلبری جامه ایست که به قامت تو دوخته اند گل یاسمن : دستی است که دامن دلدار می گیرد و زبانی است که تمنا میکند گل یاس : از من نخواه که جز راستی سخن گویم ، من شیفته تو هستم گل چای : بختم بیدار و طالعم میمون است گل هرزه : حساس و موشکافم و بر عشق گذشته حسرت می خورم گل حنا : بیشتر از این دیگر فریب تو را نمی خورم گل شیپوری : به تو اطمینان میدهم که جنجال حسودان در عش ما اثری نخواهد کرد گل مروارید : این آواز حزین دلداده ایست که برای آخرین بار سخن می گوید گل سوری : عزیزم با من مهربان تر از گذشته باش گل عباسی : تو مایه امید و سرچشمه آرزوهای منی گل شمعدانی : عشق لازمه زندگی است و بدون عشق نمی توان زنده بود گل نرگس : خود را این همه سزاوارعتاب نمی بینم ، دلم از نا مهربانی های تو به ستوه آمده است
|